BÖLÜM: 4
Gaziantepli kadınlar, senelerdir Zeiss İkon makinesiyle 6×9 roll çekim ve baskı yaparak fotoğrafçılıkla uğraşan ve fotoğrafçılığa başladığı zaman 2. çocuğuna hamile olan Emine Hanıma çektirmeye başlarlar. Mehmet Bey memurluğundan arta kalan zamanda rötuşları yapmaya devam eder. Bu düzen 1956-1957 yılına kadar devam eder. Fikret Bey, askerden dönünce ressamlığını geliştirmek üzere zamanın meşhur pastelcilerinden biri olan Mustafa Kapkın’dan ders almak üzere İzmir’e gider. 1954’de Gaziantep’e dönünce Foto Fikret adında dükkan açar. Emekli olan Mehmet Bey de oğluyla beraber sevdiği meslekte çalışmaya başlar. Fikret Bey’in ayrılıp 1957’de Urfa’da fotoğrafhane açmasına kadar beraber çalışırlar. Şimdi Ankara’da Büyük Fotoğrafçılık adıyla faaliyetini sürdüren Ahmet Bey ise, Foto İpek’in Beyazıt’taki yerinde rötuş yaparak hayatını kazanırken 1957’de Gaziantep’e çağrılıp Fikret Bey’in yerine geçer. Acemi olduğu için kendi kendine arşive girip negatiften fotoğraflara bakarak nasıl çekildiğini öğrenir. Sonra da Gaziantep’in en meşhur fotoğrafhanesinin sahibi olur. Malzeme kıt ve karaborsa. Hava Kuvvetleri tarafından kullanılmayan, zamanı geçmiş, hava fotoğrafı çekilen filmler 9×12, 9×13 kesilip satılıyormuş. İtalya’dan Suriye’ye giriş yapıp Suriye’den de kaçak gelen Ferrenia film ve kağıt karaborsa satılırken 1.5 – 2.0 lira olan kağıt, 10-12 liraya kadar alınırmış. 1960’a kadar kaçak malzeme kullanmışlar. 1960’dan sonra malzemelerini Kemal Cevizli’nin açtığı fotoğraf malzemeleri satan iş yerinden temin etmeye başlamışlar.
Kaynak: Fotoğraf Dergisi, “Zeynep Orhon Targaç Söyleşisi” (Ağustos – Eylül 2002)